دعبل خزاعی

ابیات زیر بخش ابتدایی قصیده ای است از دعبل خزاعی در رثای امام حسین: يا واقِفاً يَبكي الطُلولَ وَيُنشِدُ بِاللَهِ تِهتَ وَغابَ عَنكَ المُرشِدُ كَم تَدَّعي حُزناً وَأَنتَ مُرَفَّهٌ إِن كُنتَ مَحزوناً فَما لَكَ تَرقُدُ هَلّا بَكَيتَ عَلى الحُسَينِ وَأَهلِهِ هَلّا بَكَيتَ لِمَن بَكاهُ مُحَمَّدُ فَلَقَد بَكَتهُ في السَماءِ مَلائِكٌ ادامه مطلب…

در این مقاله به بررسی شواهدی می‌پردازیم مبنی بر این که آیا برخاستن و دست بر سر گذاشتن به هنگام شنیدن نام امام زمان، یا لقب قائم به طور خاص، اصلی در روایات دارد یا خیر؟ ابتدا نظر حاجی نوری را می‌آوریم و سپس روایتی را که شیخ عباس به ادامه مطلب…