تشرف شیخ محمد تقی حائری مازندرانی در مسجد سهله و شنیدن دعای امام زمان

شیخ علی‌اکبر نهاوندی در العبقری الحسان در جلد ۲، عبقریه ۱۰ (در معجزات ولی عصر) مسکه ۶۴ حکایتی را نقل می‌کند از شیخ محمد تقی حائری مازندرانی که شبی در مسجد سهله، صدای دعای کسی را می‌شنود که برای شیعیانش دعا می‌کند.

در این باب است که جناب آقا شیخ محمد تقی حائری مازندرانی آن حضرت را در مسجد سهله می‌بیند، ولی نمی‌شناسد.

شیخ محمد تقی مذکور ما را خبر داد که شب چهارشنبه‌ای به مسجد سهله مشرف شدم و در حجره فوقانی که به گنبد مقام مهدی (عجل الله فرجه) متصل است، منزل نمودم و خوابیدم؛ به قصد این‌که برای نافله شب و تهجد بیدار شوم.

چون بیدار شدم، دیدم وقت، قریب به فجر است. برای تجدید وضو و تهجد برخاستم، ناگاه صوتی شنیدم که به دعا بلند است و در و دیوارهای مسجد، زمین و هوا با او موافقت می‌نمایند. فضای مسجد پر از صدا شده بود. من صدا و صوت خوانندگان دعا را در مسجد شنیده بودم و لکن این صدا و صوت غیر از آن‌ها بود و بین این و آن فرق بسیار بود.

در جستجوی صاحب دعا

رعب مرا گرفت و تجسس می‌نمودم ببینم صدای کیست؟ شخصی را دیدم که عقب آن مقام شریف در مسجد، در طرف مشرق است و مشغول دعا می‌باشد. نشستم، به قبه شریفه مقام تکیه دادم و به دعای او گوش فرادادم که شاید او را بشناسم. ولی از دعای او چیزی نفهمیدم الا لفظ

طوارق الليل و النّهار

از استماع این کلمه چیزی نفهمیدم. این عبارت در بعضی از دعاها هست و نفهمیدم الّا این که به لفظ

شيعتي

برای شیعیانش دعا می‌نمود.

چون این کلمه را شنیدم، خواستم برخیزم اما به جهت ضعف و حالت غشوه‌ای که بر من عارض شده بود، نتوانستم. چون به حال آمدم، برای تجدید وضوی نماز سرعت نمودم و لکن در آن مکان شریف احدی را ندیدم.

پی‌نوشت

همان طور که در متن اشاره‌ شده لفظ «طوارق اللیل و النهار» در دعاهای زیادی آماده است. از آن جمله در حدیث پیامبر و عفریتی از مرده جن، دعای روز نهم هر ماه، یکی از دعاهای قبل از خواب، دعای امیرالمؤمنین در يَوْمَ اَلْهَرِيرِ حِينَ اِشْتَدَّ عَلَى أَوْلِيَائِهِ اَلْأَمْرُ دُعَاءَ اَلْكَرْبِ،تعقیب نماز مغرب منقول از معاویه بن عمار و ….