تشرفات

علامه محمدتقی مجلسی در کتاب لوامع صاحبقرانی، در تایید صحت زیارت جامعه، مکاشفه خود را نقل می‌کند.

شيخ عبدالحسين حويزاوى در خواب مجلسی را می‌بیند که در آن امام زمان با رییس بلديّه نجف گفتگو می‌کنند.

سيد عزيز اللّه تهرانى با وجود ضعف مزاج و بدون داشتن توشه، عزم پیاده رفتن به حج می‌کند و زیر قبه امام حسین فراهم شدن اسباب آن را از خدا می‌خواهد.

سید محمد مهدی مرتضوی لنگرودی از انجام طواف مطابق مذهب جعفری، ناامید می‌شود. با دلی شکسته به خدا متوسل می‌شود که با امام زمان طواف کند.

شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی یک سال برای دیدار به حضرت متوسل می‌شود.

محمد على جولاگر دزفولی در قبال خدمتی که به شیعه امام زمان می‌کند، مورد عنایت حضرت واقع می‌شود.

جوان مشهدی، پای منبرهای ماه رمضان، در مسجد گوهرشاد، آتشی از عشق امام زمان به قلبش می‌افتد که او را از خواب و خوراک می‌اندازد.

طلبهٔ نوجوانی در یکی از زمستان‌های سخت اصفهان، تنها کسی است که در مدرسه نیماورد می‌ماند. پدرش به مدرسه می‌آید و با غضب شروع به توبیخ او می‌کند.