سیدمحمدمهدی بن سیدمرتضی طباطبایی نجفی بحرالعلوم (۱۱۵۵ – ۱۲۱۲ ق)، فقیه، محدث، حکیم، ادیب، سردودمان آل بحرالعلوم و مرجع شیعیان در روزگار خود بود. بحرالعلوم به علت مقامات معنوی و سیر و سلوكی كه طی كرده، فوق‌العاده مورد احترام علما شیعه است و تالی معصوم به شمار میرود. (برگرفته از دانشنامه اسلامی با تلخیص) تشرفات فراوان ایشان خدمت امام زمان، عجل الله تعالی فرجه الشریف، معروف است.
میرزای نوری در حکایت ۷۲ از نجم ثاقب حکایت شعر خواندن سید بحر العلوم در حرم امیرالمؤمنین علیه السلام را چنین نقل می‌کند. عالم صالح، متدین متّقی، جناب میرزا حسین لاهیجی رشتی، مجاور نجف اشرف که از اعزّه صلحا و افاضل اتقیای معروف در نزد علما است، نقل کرد از ادامه مطلب…
علامه بحر العلوم به شیخ حسین نجف خبر می‌دهد که در سفر حج موفق به زیارت امام زمان شده است.
سید بحرالعلوم، در راه در راه سامرا، به فکر فرو میرود که چگونه گریه بر امام حسین این همه ثواب دارد.
علامه محمدتقی مجلسی در کتاب لوامع صاحبقرانی، در تایید صحت زیارت جامعه، مکاشفه خود را نقل می‌کند.
سید بحر العلوم ماجرای تشرف خود را برای میرزای قمی تعریف می‌کند و اینکه امام زمان او را به سینهاش چسبانيد.
سید بحر العلوم شوقی فزاینده در دلش نسبت به مسجد سهله میافتد. گویا کسی او را با آنجا میخواند. در آن مسجد کسی را مییابد که مشغول مناجاتی است عجیب.
محدث نورى—نوّر اللّه مرقده—در نجم ثاقب با یک واسطه از آخوند ملا زين العابدين سلماسى رحمه اللّه نقل میفرماید كه او فرمود:
نماز كرديم با جناب سيّد [بحر العلوم] در حرم عسكريّين. پس چون اراده كرد كه برخيزد بعد از تشهّد ركعت دوّم، حالتى بر او عارض شد كه اندكى توقّف كرد؛ آن‌گاه برخاست.
(بیشتر…)