نجوایی با امام زمان، حاج حسن خلج: ای که تویی آرام دلم

ای که تویی آرام دلم
تشنه‌ی لطفت آب و گلم
نرگس نرجس به کجایی به کجایی (۲)

من زفراقت همچو نیم
تو چو بهاری، من چو دیم
تا به کجا از تو جدایی، تو جدایی
نرگس نرجس به کجایی به کجایی
ای روی تو ماهم، من دیده به راهم (۲)
بر سر راه تو نشستم که بیایی (۲)

ای یوسف زهرا! ای گمشده ما!
جلوه نما تا که نمردم ز جدایی
بر سر راهت بنشستم که بیایی
ای یوسف زهرا! ای گمشده ما! (۲)
بر سر راهت بنشستم که بیایی

ای که مسیحایی نفسی!
من که ندارم جز تو کسی
من به تو مشغول و تو مشغول که هستی؟

ای که به اشک و زمزمه‌ای
قتلگهی یا علقمه‌ای؟
یا که در آن گوشه‌ی شش گوشه نشستی؟ (۲)

من ز پا نشستم، من دل به تو بستم
یوسف زهرا! سر بازار تو هستم
ای لاله‌ی خوشبو! ای سلسله گیسو!
من به خدا عاشق دیدار تو هستم (۲)

شیعه‌ی مهجور تو منم
وصله‌ی ناجور تو منم (۲)
غرق بلایم من و هستی تو سفینه

ای که امید ما همه‌ای
ای که عزیز فاطمه‌ای
دیده به راه تو بود شهر مدینه

ای ماه یگانه، تو آگهی یا نه
مادرت افتاده به پشت در خانه (۲)
ای تو آرزویم، من با تو بگویم
شعله آتش زده از خانه زبانه (۲)

ای یوسف زهرا! ای گمشده ما! (۲)
برسر راه تو نشستم که بیایی