شیخ ابراهیم بن سلیمان قطیفی و بليغ‌ترین آيه قرآن در موعظه

شيخ يوسف بحرانی، صاحب كتاب الحدائق الناضرة، در کتاب دیگر خود، لولوة البحرين (ص ۱۵۵)، داستان تشرف زیر را در احوال شیخ ابراهیم بن سلیمان قطیفی نقل می‌کند. شیخ يوسف می‌نویسد که یکی از فضلا گفت که به خط یکی [دیگر] از فضلا دیدم که از کسی از اهل بحرین در حق این شیخ—قدس سره— چنین حکایت کرد:

امام الحجة [امام زمان]، علیه السلام، به صورت مردى كه شیخ او را مى‌شناخت بر او وارد شد و از وی پرسید:

کدام یک از آيات قرآن، در مواعظ، از همه بزرگتر [اعظم] است؟

شيخ گفت [این آیه]:

امام، عليه السّلام، فرمود: «راست گفتى اى شيخ!» و از نزد او خارج شد.

شیخ قطيفى از اهل بيت خود پرسيد كه فلان شخص بيرون رفت؟

گفتند: «ما كسى را نديديم كه وارد يا خارج شود.»

پی‌نوشت‌ها

مصادر دیگر این داستان:

• جنة المأوى، حکایت ۲۴ام، به نقل از لولوة البحرين
• عبقری حسان یاقوته ۱۳ از عبقریه ۵ (ج ۵ ص ۳۰۰)، به نقل از لولوة البحرين،
• عنایات حضرت مهدی موعود (عج) به علماء و مراجع تقلید ص ۶۷، به نقل از:
  • رياض العلماء، ج ۱، ص ۱۸،
  • و نيز در الكنى و الالقاب، ج ۳، ص ۶۱،
  • و فوائد الرضويه، ص ۶ با مختصر تفاوتى.

صاحب لولوة البحرين پس از نقل داستان فوق، به اختلافاتی بین شیخ ابراهیم قطیفی و شیخ علی کرکی اشاره می‌کند. برای جزئیات به کتاب مذکور مراجعه کنید.

آیه مشابه

آیه دیگری که شاید از جهتی مشابه آیه ذکر شده در این تشرف باشد، آیه ۲۹ سوره کهف است:

• وَ قُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ 
• فَمَن شَاءَ فَلْيُؤْمِن
• وَ مَن شَاءَ فَلْيَكْفُرْ 
• إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَارًا
• أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا  
• وَ إِن يَسْتَغِيثُوا
• يُغَاثُوا بِمَاءٍ كَالْمُهْلِ
• يَشْوِي الْوُجُوهَ
• بِئْسَ الشَّرَابُ
• وَ سَاءَتْ مُرْتَفَقًا 

بیان این آیه را شاید بتوان در اعتقادات معادل بیان آیه إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آيٰاتِنٰا در اعمال (جوارح) دانست. (اگر چه، اعتقاد هم عمل قلب است.)