شیخ حر عاملی در جلد ۵ از کتاب اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، باب ٣٣ را به معجزات صاحب الزمان اختصاص داده است. در فصل ١٧ از این باب (ص ۳۳۸) مینویسد: محمد الحر مولف این کتاب میگوید که من از مهدی علیهالسلام در خواب، مکرر، معجزاتی دیدهام. سپس شش واقعه را نقل میکند.
از جمله میگوید: من در کودکی، در حدود ده سالگی، به مرض بسیار شدیدی مبتلا شدم. به طوری که تمام خویشان و نزدیکانم جمع شدند، میگریستند و برای برگزاری عزای من آماده میشدند. یقین داشتند که آن شب خواهم مرد.
پس پیامبر صلی الله علیه و آله و ائمه اثنی عشر را دیدم در حالی که در حالتی بین خواب و بیداری بودم. پس بر ایشان سلام کردم و با تکتکِ ایشان دست دادم. بین من و حضرت صادق علیهالسلام کلامی ردوبدل شد که در خاطرم نمانده است، جز اینکه حضرت برایم دعا کرد.
پس چون با امام زمان علیهالسلام دست دادم، گریستم و گفتم:
«ای مولای من، میترسم در این مرض بمیرم و هنوز بهره مورد نظر خود را از علم و عمل نبرده باشم.»
پس فرمود:
«نترس. قطعا در این مرض نخواهی مرد. بلکه خدا تو را شفا میدهد و عمری طولانی خواهی کرد.»
سپس جامی را که در دست داشت به من داد، که از آن نوشیدم. بلافاصله به هوش آمدم و آن مرض به کلی از من رفع شد و نشستم. پس نزدیکانم متعجب شدند و من آن چه دیده بودم را برایشان تعریف نکردم مگر پس از چند روز.
0 دیدگاه