سید بن طاووس، در کتاب اقبال الاعمال ج ۱ ص ۲۰۰، دعایی را از قول حماد بن عثمان از امام صادق نقل می‌کند. حماد، شب بیست و یکم ماه رمضان، در کنار امام صادق به دعا و نماز می‌گذراند. بعد از نماز صبح، امام به سجده می‌روند و دعایی را با مطلع، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ مُقَلِّبَ اَلْقُلُوبِ وَ اَلْأَبْصَارِ، که متضمن دعا برای فرج امام زمان است، می‌خوانند. این دعا در بحار ج ۹۵ ص ۱۵۷ نیز نقل شده است.
مِنْ دُعَاءٍ رَوَاهُ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ اَلطِّرَازِيُّ قَالَ عَنْ عَبْدِ اَلْبَاقِي بْنِ يَزْدَادَ أَيَّدَهُ اَللَّهُ قَالَ أَخْبَرَنِي أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ مُحَمَّدُ بْنُ وَهْبَانَ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْبَصْرِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو عَلِيٍّ مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ جُمْهُورٍقَالَ حَدَّثَنَا أَبِي عَنْ أَبِيهِ مُحَمَّدٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ:
- دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ، بر ابی عبد الله (امام صادق) علیه السلام وارد شدم،
- لَيْلَةَ إِحْدَى وَ عِشْرِينَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ، در شب ۲۱ ماه رمضان.
- فَقَالَ لِي يَا حَمَّادُ اِغْتَسَلْتَ؟ پس به من فرمود ای حمّاد غسل کرده‌ای؟
- قُلْتُ نَعَمْ جُعِلْتُ فِدَاكَ. گفتم بله فدایت شوم.
- فَدَعَا بِحَصِيرٍ، پس حصیری خواست.
- ثُمَّ قَالَ إِلَى لِزْقِي فَصَلِّ، سپس به من فرمود کنار من بیا و نماز بخوان.
- فَلَمْ يَزَلْ يُصَلِّي وَ أَنَا أُصَلِّي إِلَى لِزْقِهِ، پس پیوسته او نماز می‌خواند و من هم کنار او نماز می‌خواندم،
- حَتَّى فَرَغْنَا عَنْ جَمِيعِ صَلاَتِنَا، تا اینکه از تمام نمازمان فارغ شدیم.
- ثُمَّ أَخَذَ يَدْعُو وَ أَنَا أُؤَمِّنُ عَلَى دُعَائِهِ، سپس شروع کرد به دعا و من هم بر دعای او امین می‌گفتم،
- إِلَى أَنِ اِعْتَرَضَ اَلْفَجْرُ، تا اینکه سپیده صبح زد.
نماز صبح
- فَأَذَّنَ وَ أَقَامَ، پس اذان و اقامه گفت
- وَ دَعَا بَعْضَ غِلْمَانِهِ، و بعضی (یکی) از غلامان خود را صدا زد.
- فَقُمْنَا خَلْفَهُ، پس پشت سرش ایستادیم.
- فَتَقَدَّمَ فَصَلَّى بِنَا اَلْغَدَاةَ، او پیش[نماز] ایستاد و نماز صبح را برای ما [به همراه ما] خواند.
- فَقَرَأَ بِفَاتِحَةِ اَلْكِتَابِ وَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ فِي اَلْأُولَى، پس در رکعت اول فاتحه و سوره قدر را خواند
- وَ فِي اَلرَّكْعَةِ اَلثَّانِيَةِ بِفَاتِحَةِ اَلْكِتَابِ وَ قُلْ هُوَ اَللَّهُ أَحَدٌ، و در رکعت دوم فاتحه و سوره توحید را.
- فَلَمَّا فَرَغْنَا مِنَ اَلتَّسْبِيحِ وَ اَلتَّحْمِيدِ وَ اَلتَّقْدِيسِ وَ اَلثَّنَاءِ عَلَى اَللَّهِ تَعَالَى، پس چون فارغ شدیم از تسبیح و تحمید و تقدیس و ثناء بر خدای تعالی
- وَ اَلصَّلاَةِ عَلَى رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، و صلوات بر رسول خدا، صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ،
- وَ اَلدُّعَاءِ لِجَمِيعِ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ اَلْمُؤْمِنَاتِ وَ اَلْمُسْلِمِينَ وَ اَلْمُسْلِمَاتِ اَلْأَوَّلِينَ وَ اَلْآخِرِينَ، و دعا برای همه مومنین و مومنات و مسلمین و مسلمات، [از] اولین و آخرین،
- خَرَّ سَاجِداً لاَ أَسْمَعُ مِنْهُ إِلاَّ اَلنَّفَسَ سَاعَةً طَوِيلَةً، به سجده رفت در حالی که مدت طولانی جز [صدای] نفس از او چیزی نمی‌شنیدم.
- ثُمَّ سَمِعْتُهُ يَقُولُ، سپس شنیدم که می‌گوید:
دعا
- لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ مُقَلِّبَ اَلْقُلُوبِ وَ اَلْأَبْصَارِ
- لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ خَالِقَ اَلْخَلْقِ بِلاَ حَاجَةٍ فِيكَ إِلَيْهِمْ
- لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ مُبْدِئَ اَلْخَلْقِ لاَ يَنْقُصُ مِنْ مُلْكِكَ شَيْءٌ
- لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ بَاعِثَ مَنْ فِي اَلْقُبُورِ
- لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ مُدَبِّرَ اَلْأُمُورِ
- لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ دَيَّانَ اَلدِّينِ وَ جَبَّارَ اَلْجَبَابِرَةِ
- لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ مُجْرِيَ اَلْمَاءِ فِي اَلصَّخْرَةِ اَلصَّمَّاءِ
- لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ مُجْرِيَ اَلْمَاءِ فِي اَلنَّبَاتِ
- لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ مُكَوِّنَ طَعْمِ اَلثِّمَارِ
- لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ مُحْصِيَ عَدَدِ اَلْقَطْرِ وَ مَا تَحْمِلُهُ اَلسَّحَابُ
- لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ مُحْصِيَ عَدَدِ مَا تَجْرِي بِهِ اَلرِّيَاحُ فِي اَلْهَوَاءِ
- لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ مُحْصِيَ مَا فِي اَلْبِحَارِ مِنْ رَطْبٍ وَ يَابِسٍ
- لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ مُحْصِيَ مَا يَدِبُّ فِي ظُلُمَاتِ اَلْبِحَارِ وَ فِي أَطْبَاقِ اَلثَّرَى
- أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ اَلَّذِي سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ
- وَ اِسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي عِلْمِ اَلْغَيْبِ عِنْدَكَ
- وَ أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اِسْمٍ سَمَّاكَ بِهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِكَ
- مِنْ نَبِيٍّ أَوْ صِدِّيقٍ أَوْ شَهِيدٍ أَوْ أَحَدٍ مِنْ مَلاَئِكَتِكَ
- وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ اَلَّذِي إِذَا دُعِيتَ بِهِ أَجَبْتَ
- وَ إِذَا سُئِلْتَ بِهِ أَعْطَيْتَ
- وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّكَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ
- صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ وَ بَرَكَاتُكَ
- وَ بِحَقِّهِمُ اَلَّذِي أَوْجَبْتَهُ عَلَى نَفْسِكَ
- وَ أَنَلْتَهُمْ بِهِ فَضْلَكَ
- أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ
- اَلدَّاعِي إِلَيْكَ بِإِذْنِكَ
- وَ سِرَاجِكَ اَلسَّاطِعِ بَيْنَ عِبَادِكَ
- فِي أَرْضِكَ وَ سَمَائِكَ
- وَ جَعَلْتَهُ رَحْمَةً لِلْعٰالَمِينَ
- وَ نُوراً اِسْتَضَاءَ بِهِ اَلْمُؤْمِنُونَ
- فَبَشَّرَنَا بِجَزِيلِ ثَوَابِكَ
- وَ أَنْذَرَنَا اَلْأَلِيمَ مِنْ عَذَابِكَ
- أَشْهَدُ أَنَّهُ قَدْ جٰاءَ بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِ اَلْحَقِّ
- وَ صَدَّقَ اَلْمُرْسَلِينَ
- وَ أَشْهَدُ أَنَّ اَلَّذِينَ كَذَّبُوهُ ذَائِقُو اَلْعَذٰابِ اَلْأَلِيمِ
- أَسْأَلُكَ يَا اَللَّهُ يَا اَللَّهُ يَا اَللَّهُ
- يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ
- يَا سَيِّدِي يَا سَيِّدِي يَا سَيِّدِي
- يَا مَوْلاَيَ يَا مَوْلاَيَ يَا مَوْلاَيَ
- أَسْأَلُكَ فِي هَذِهِ اَلْغَدَاةِ
- أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ]
- وَ أَنْ تَجْعَلَنِي مِنْ أَوْفَرِ عِبَادِكَ وَ سَائِلِيكَ نَصِيباً
- وَ أَنْ تَمُنَّ عَلَيَّ بِفَكَاكِ رَقَبَتِي مِنَ اَلنَّارِ
- يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ
- وَ أَسْأَلُكَ بِجَمِيعِ مَا سَأَلْتُكَ
- وَ مَا لَمْ أَسْأَلْكَ مِنْ عَظِيمِ جَلاَلِكَ
- مَا لَوْ عَلِمْتُهُ لَسَأَلْتُكَ بِهِ
- أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ
- وَ أَنْ تَأْذَنَ لِفَرَجِ مَنْ بِفَرَجِهِ
- فَرَجُ أَوْلِيَائِكَ وَ أَصْفِيَائِكَ مِنْ خَلْقِكَ
- وَ بِهِ تُبِيدُ اَلظَّالِمِينَ وَ تُهْلِكُهُمْ
- عَجِّلْ ذَلِكَ يَا رَبَّ اَلْعَالَمِينَ
- وَ أَعْطِنِي سُؤْلِي يَا ذَا اَلْجَلاَلِ وَ اَلْإِكْرَامِ
- فِي جَمِيعِ مَا سَأَلْتُكَ لِعَاجِلِ اَلدُّنْيَا وَ آجِلِ اَلْآخِرَةِ
- يَا مَنْ هُوَ أَقْرَبُ إِلَيَّ مِنْ حَبْلِ اَلْوَرِيدِ
- أَقِلْنِي عَثْرَتِي
- وَ اِقْلِبْنِي بِقَضَاءِ حَوَائِجِي
- يَا خَالِقِي
- وَ يَا رَازِقِي
- وَ يَا بَاعِثِي
- وَ يَا مُحْيِي عِظَامِي وَ هِيَ رَمِيمٌ
- صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
- وَ اِسْتَجِبْ لِي دُعَائِي
- يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ
سوال و جواب
- فَلَمَّا فَرَغَ رَفَعَ رَأْسَهُ، پس جون فارغ شد، سر [از سجده] برداشت.
- قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ، گفتم، فدایت شوم،
- سَمِعْتُكَ وَ أَنْتَ تَدْعُو، شنیدمت در حالی که دعا می‌کردی
- بِفَرَجِ مَنْ بِفَرَجِهِ فَرَجُ أَصْفِيَاءِ اَللَّهِ وَ أَوْلِيَائِهِ، برای فرج آن که با فرج او، فرج اصفیا خدا و اولیای اوست،
- أَ وَ لَسْتَ أَنْتَ هُوَ، آیا تو همو نیستی؟
- قَالَ لاَ، فرمود نه،
- ذَاكَ قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ، آن قائم آل محمد علیهم السلام است.
- قُلْتُ فَهَلْ لِخُرُوجِهِ عَلاَمَةٌ، گفتم پس برای خروج او علامتی هست؟
- قَالَ نَعَمْ، فرمود، بله،
- كُسُوفُ اَلشَّمْسِ عِنْدَ طُلُوعِهَا، کسوف خورشید هنگام طلوع آن
- ثُلُثَيْ سَاعَةٍ مِنَ اَلنَّهَارِ، دو سوم ساعت از روز
- وَ خُسُوفُ اَلْقَمَرِ[فِي] ثَلاَثٍ وَ عِشْرِينَ، و خسوف ماه [در] بیست و سوم
- وَ فِتْنَةٌ تُظِلُّ [تَصِلُ] أَهْلَ مِصْرَ اَلْبَلاَءُ، و فتنه‌ای که بر اهل مصر بلا را [چون] سایه می‌گستراند.
- وَ قَطْعُ اَلنِّيلِ [اَلسَّبِيلِ]، و قطع شدن نیل.
- اِكْتَفِ بِمَا بَيَّنْتُ لَكَ، اکتفا کن به آن‌چه برایت بیان کردم،
- وَ تَوَقَّعْ أَمْرَ صَاحِبِكَ لَيْلَكَ وَ نَهَارَكَ، و انتظار داشته باش امر صاحبت را، در هر شب و روزت،
- فَإِنَّ اَللَّهَ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ، که همانا خدا هر روز در کاریست،
- لاَ يَشْغَلُهُ شَأْنٌ عَنْ شَأْنٍ، و مشغول نمی‌کند [باز نمی‌دارد] کاری او را از کاری [دیگر]
- ذَلِكَ اَللَّهُ رَبُّ اَلْعَالَمِينَ، آن [چنین کسی] الله، رب العالمین است،
- وَ بِهِ تَحْصِينِ أَوْلِيَائِهِ وَ هُمْ لَهُ خَائِفُونَ. و به اوست حفظ کردن اولیائش در حالی که ایشان از او در هراسند.
تکمله
عبارات وَ تَوَقَّعْ أَمْرَ صَاحِبِكَ لَيْلَكَ وَ نَهَارَكَ فَإِنَّ اَللَّهَ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ ظاهرا می‌رساند که در علائم بیان شده احتمال بداء است و قابل تغییر و تبدیل هستند، به گونه‌ای که در هر روز و شبی احتمال دارد که امر ظهور امام زمان فرا برسد. روایات دیگری نیز به مطلب اشاره می‌کنند.
0 دیدگاه