آقاى گلپايگانى و ادای قرض با عنایت امام زمان

آقای کریمی جهرمی در کتاب «عنایات حضرت مهدی موعود (عج) به علماء و مراجع تقلید»، ص ۱۹۱، داستانی را بی‌واسطه از آقای گلپایگانی نقل می‌کنند که ایشان برای پرداخت قرضی که برای شهریه طلاب گرفته بودند به امام زمان متوسل می‌شوند و جواب می‌گیرند.

---

نقل آقای کریمی جهرمی

حضرت آيت اللّه العظمى آقاى گلپايگانى «رضوان اللّه عليه» از مراجع بزرگ عصر اخير و از فقهاء به نام سدۀ گذشته به‌شمار مى‌رفتند. ذكر موقعيت عظيم و آثار و بركات وجود مبارك آن بزرگوار نياز به تأليف كتاب مستقل و احيانا كتاب‌هائى چند است. علاوه كه اصل مطلب بر بسيارى از افراد پوشيده نيست.

آن بزرگوار از علماى گرانقدرى است كه كرارا افاضات الهى از مسير حضرت ولى عصر «ارواحنا فداه» شامل حالشان شده است و اينك بعضى از موارد را كه امام زمان «عجل اللّه فرجه» به امداد ايشان آمده‌اند ذكر مى‌كنيم.

شب چهاردهم ماه ذى الحجه سنۀ ۱۴۰۷ قمرى در مشهد مقدس در احمدآباد در خدمتشان بودم. آن‌شب، مطالب و داستان‌هايى را ذكر كردند از جمله فرمودند:

اوائلى كه شهريۀ حوزۀ علميه قم را شروع كرده بودم حاجت شد و براى پول شهريه ده هزار تومان قرض كردم.

گاهى از صاحب پول مى‌پرسيدم كه نياز دارد؟

او مى‌گفت: نه.

اتفاقا يك وقتى گفت: الان لازم است.

تصادفا من آن‌زمان چيزى نداشتم و لذا دچار نگرانى شدم و متوسل به حضرت ولى عصر گرديده و عرض كردم:

من قرض گرفته‌ام اكنون شما لطفى بفرمائيد.

رویای صادقه

ناگهان شخصى از اصفهان آمد و هشت هزار تومان آورد و گفت:

در عالم رؤيا حضرت ولى عصر را ديدم و به من فرمود:

چرا حساب اموالت را نمى‌كنى‌؟

بيدار شدم. بار ديگر كه به خواب رفتم حضرت را ديدم كه مى‌فرمايد:

چرا حساب اموالت را نمى‌كنى‌؟

من گفتم: آخر كارهايم خيلى به‌هم‌ريخته و نمى‌شود به اين زودى حساب كرد.

فرمودند اموال تو پنجاه هزار تومان است و ده هزار تومان آن حساب تو مى‌شود.

استخاره

بعد كه بيدار شدم ديدم همين‌طور است كه فرموده بودند.

منتهى متحيّر بودم كه اين وجه را به كدام‌يك از آقايان بدهم. براى رفع اين تحيّر بنا را بر استخاره گذاشتم. فلان آقا در نجف، استخاره كردم بد آمد. آقاى ديگرى در كجا، همچنان بد آمد. و بالاخره استخاره به نام شما خوب آمد.

البته دو هزار تومان را در اصفهان به مصرف رساندم اين هم هشت هزار تومان ديگر.

آن‌شخص اصفهانى هشت هزار تومان را داد و رفت و دو هزار تومان ديگر هم از جاى ديگر جور شد و خلاصه قرض مزبور را ادا كردم.

پی نوشت

«اوائلی که شهریۀ حوزۀ علمیه قم را شروع کرده بودم …» ظاهرا یعنی اوائل مرجعیت ایشان چون شهریه دادن یکی از نشانه‌ها یا لوازم مرجعیت است.

از جمله «اموال تو پنجاه هزار تومان است و ده هزار تومان آن حساب تو می‌شود …» بر می‌آید که منظور از این است که چرا خمس نمی‌دهی. در این رویا اشاره‌ای است به دادن خمس.